به گزارش سرویس «محیط زیست» خبرگزاری دانشجویان ایران، کارشناسان زیست محیطی معتقدند: علت اصلی عدم موفقیت برای نتیجه گیری قطعی در این مذاکرات این است که کشورها هنوز بر سر این مساله که کدام کشور‌ها فقیر و کدام کشورها ثروتمند هستند، به توافق نرسیده‌اند. برای مثال چین در تلاش است تا سهم دهه‌های گذشته را در تولید گازهای گلخانه‌ای بین کشورهای توسعه ‌یافته و کشورهای در حال توسعه تقسیم کند و اصرار دارد که به لحاظ تاریخی، غرب بیشترین سهم را در تولید گازهای گرم کننده زمین و در نتیجه در ایجاد تغییرات جوی خطرناک در این سیاره داشته است.

به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، از سوی دیگر آمریکا و اروپا نیز در این مذاکرات دو هفته‌ای که روز گذشته (جمعه) در شهر «بن» خاتمه یافت اعلام کردند که نظام فعلی برای تعیین و دسته بندی کشورهای مرفه و در حال توسعه قادر نیست واقعیت‌های اقتصادی کنونی مربوط به کشورهای مختلف را به درستی آشکار کند و این نظام باید در پیمان جدید تغیرات جوی جهانی که در سال 2015 میلادی تکمیل خواهد شد، تغییر کند تا به درستی مشخص شود چه کشورهایی واقعا ثروتمند و چه کشورهایی واقعا فقیر هستند تا معلوم شود بار مسوولیت کنترل پدیده گرمایش جهانی باید بیشتر بر دوش کدام کشورها قرار گیرد.

از سوی دیگر مذاکرات جوی سازمان ملل نیز بر این اساس قرار گرفته که کشورهای صنعتی و مرفه‌تر باید برای مقابله با تغییرات جوی و کاهش گازهای گلخانه‌ای ملزم به پذیرش تعهدات بیشتری هستند و باید پیشگام عمل کردن به تعهداتشان در این زمینه باشند. در نهایت این اختلاف نظرها پرونده تغییرات جوی در مذاکرات سازمان ملل را بار دیگر بی نتیجه گذاشت.